κατάχαρος

-η, -ο

(για πρόσ.) αυτός που είναι γεμάτος χαρά, καταχαρούμενος, περιχαρής.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + -χαρος (< χαρά), πρβλ. περί-χαρος, πρόσ-χαρος].